"PAGLISAN"

Di ko pala kaya na ika'y kalimutan.

Sa bawat pagmulat nitong aking mata.

Maamo mong mukha ang nakikita.

Sa bawat pagpikit ng aking mga talukap.

Ikaw pa rin ang natatanaw.

Pilit mang iwaksi, pawiin iyong mukha.

Bakit ganito lalo pang lumilinaw.

Paglinaw na sadyang di maintindihan.

Bakit nga ba ang isang tulad mo.

Nagpapagulo sa magulo ko nang mundo.

Kalimutan ka'y sadyang napakahirap.

Paglisan na isang bangungot,

sa maganda kong panaginip.

Ganito ba ang magmahal,

ayaw ko nang maramdaman

kung dulot nito'y sobrang kalungkutan,

sakit, hapdi kapalit ng kaligayahan.

Kaligayahan na kailanmay di natamo.

Pagmamahal na kailanmay di nakamit.

Pero nag iba yun mula nang makilala ka.

Ngunit katulad ka rin nila .

Sasamahan ako sa lungkot at ligaya.

Papatawanin pag may pasang problema

Papagaanin ang loob na kay bigat.

Sasamahan hanggang huli, walang iwanan.

Yan ang laging sinasambit.

Ngunit totoo ba ito o isang imahinasyon.

Ilusyon na nabuo dahil sa atensyong ibinigay.

Ngunit darating ang araw na aking kinatatakutan.

Ang mabuhay na parang patay dahil sa

kalungkutan at pag-iisa dahil sa paglisan mo!!!